چه جمعه‌ها که یک به یک غروب شد نیامدی

چه جمعه‌ها که یک به یک غروب شد نیامدی                چه بغض‌ها که در گلو رسوب شد نیامدی

خلیل آتشین سخن؛ تبر به دوش بت شکن                خدای ما دوباره سنگ و چوب شد نیامدی